Visiting Canadian Family

Met een flinke koffer dikke kleren en kadotjes en een leuk geheimpje vertrok ik vorige week naar Canada om eindelijk (na 26 jaar) mijn familie hier op te zoeken. Na een feestelijk ontvangst met ooms, tantes, mijn nicht en haar man en de kids (die deze keer live waren ipv van de kalender) begon het avontuur. Een avontuur vol familie, prachtige natuur en waterspektakels!

Oom Jan, tante Pe en de kids wonen op een prachtig uitgestrekt terrein met een giga bos als achtertuin en twee heerlijke honden. Ieder ochtend rook het naar vers brood, stond de ontbijttafel gedekt, werden er grapjes gemaakt en maakten Juul en Vic zich klaar voor school. Ze worden met de schoolbus opgehaald dus dat gaat er even heel anders aan toe dan in Nederland. Twee dagen na mijn aankomst zou ik naar neef John en zijn vrouw Carissa gaan. Met de smoes aan het Canadese thuisfront dat ik twee dagen zou blijven en bij John en Carissa zou blijven slapen vertrok ik. De eerste nacht verliep volgens plan. Carissa had heerlijk gekookt en het was ontzettend leuk om achternichtjes Anneke en Nadine te ontmoeten. Heerlijke deugnietjes die niet terugdeinsden voor een vreemde nicht uit een heel ver land. De volgende ochtend zou ik Ellen ophalen van het vliegveld en hoewel de familie na mijn aankomst al had laten doorschemeren dat ze stiekem hadden verwacht dat ellen en ik samen zouden komen, was het idee niet zo snel opgekomen dat zij misschien later zou komen. Ellen kwam op een prachtige dag aan en als klapper op de vuurpijl besloten we naar de niagra falls te gaan. Een van de wereldwonderen en omdat we buiten het seizoen waren heerlijk rustig. Met enorme kracht denderen duizenden liters water over de rand en verdwijnt alles in een grote mistige wolk. Een tochtje met de 'made of the mist' lieten we niet aan ons voorbij gaan want dit wonderschone water moest van dichtbij worden aanschouwd. Een reusachtige muur van water kwam op ons af en meer lol nog hadden we met de blauwe poncho's die je als souveniertje meekrijgt tegen alle nattigheid. Een boot vol blauwe poncho's die alleen maar oohhhh, aahhhhhh en iiuuuueeewwwllll zeggen. Super grappig!

Op weg terug naar de familie konden ellen en ik onze lol niet op, hoe konden we onze meester surprizer (oom Jan) nu eens terugpakken? We bedachten dat ellen als mij naar binnen zou gaan en ik later zou komen. Waar het niet dat oom Jan aan het klussen was in de shop en dus het plan lichtelijk in de soep gooide. Met de koffer in de achterbak en een rood hoofd maakte ik een kort praatje en vluchtte gauw naar binnen. Daar kwam tante Pe net uit de keuken en haar ogen vielen er bijna uit van verbazing, zo grappig. Maar oom Jan was nog niet helemaal op de hoogte. Ellen zou hem in de shop komen vragen of hij koffie kwam drinken, zonder argwaan liep hij mee naar binnen en werd daar door ons twee verrast. Ook tante geeske en oom Niek hadden we goed tuk, dus ellen en ik konden onze lol niet op =)

De volgende dag mochten we oom Jan z'n gigantische pick-up gebruiken om een rondje te varen met de kano's. Het was prachtig weer en 's morgens hadden we al een suf stukje gewandeld. Tijd voor het grote werk. Met de kano's achterin en een duidelijke routebeschrijving (op Fingle road, waar de weg naar beneden gaat, daar is water waarop je kunt kanoën) gingen we op pad. Zodra de weg naar beneden ging en we water zagen waar koeien aan stonden te grazen pakte we onze kans, pick-up langs de weg en met de kano's door de bagger ploeteren naar een plekje om in te stappen. Na wat geklungel gleden we door het water op weg naar mooie natuur. We kwamen licht bedrogen uit want aan beide zijde van het water bleken boomstammen en overhangende takken onze doorgang te versperren. Het water dus maar weer uit en eindelijk bedenken dat we niet op Fingle road zitten en dus het verkeerde water op zijn gegaan. Vol goede moed toch de kano's weer ingepakt en op weg gegaan naar Fingle, waar we geweldige natuur troffen in overweldigende kleuren en een stilte van jawelste. Hier en daar een mooi vogeltje en jawel! Ook een hertje! Gelukkig met al het moois wat we hadden gezien gingen we voldaan weer op huis aan waar we plannen maakten om de familie nog een op te schudden met Ellens komst!

Op donderdag was tante Geeske vrij en werden we getrakteerd op een heuze donderdagwandeling met beide tantes. Op weg naar Komoka park werden we omgeven door mooie natuur en hier en daar een lachwekkend verhaal over één van de wandelingen die de tantes hadden gemaakt. In Komoka bleek een skunk (stinkdiertje) zijn spriets te hebben achtergelaten op de parkeerplaats, eindelijk SKUNK ruiken! Het viel nog redelijk mee vonden we. Het park was prachtig en hier en daar was er uitzicht op de thames river waar gevist werd en kleurige herfstblaadjes voorbij dreven. Na een flinke regenbui waren we het pad even bijster. Met vier welgebekte dames duurde het een tijdje voordat het juiste pad terug werd gevonden en aten we bij onze lieve tante Gees een heerlijke pumpkin pie! Aldaar werd de tuin geshowd, kennisgemaakt met Molly de hond en kregen we een rondleiding in het huis en de shop van oom Niek. Stiekem meegesneakte sneeuwklokjes werden overhandigd en we besloten de dag met een potje Rummicub.

Het weekend besloten we door te brengen in de States. Bij het idee alleen al werd de atmosfeer een beetje anders want een keer naar de States gaan stond wel op de bucketlist! Met de avonturendoos van tante gees en wat hollandse kadotjes gingen we op pad naar nichtje Nel in Michigan. Een flinke rit die we uitbreidde met een route rond Lake Huron (niet te verwarren met lake urine). Prachtig gekleurde bomen en uitgestrekte rotsstranden met eindeloos uitzicht op het meer en een waterig zonnetje maakte deze dag helemaal perfect! Onze kennismaking met een Amerikaanse Burger King en Taco Bell verliep heel anders dan verwacht. Denk even terug aan die goede oude Tina-tijd van hoge kuiven en roze met paarse truien en turkoois gekleurde leggings. Nou, zo ongeveer zagen die fast-food tenten eruit. Met weinig mensen binnen overigens want de meeste mensen rijden met hun pick-up langs de drive-thru voor een vette hap. Je kunt je voorstellen dat we verrast waren. Nel was ook verrast met onze komst en nog meer met ons voorstel om Grand Rapids in te gaan voor een biertje. Eind goed al goed belandde we in 'the Republic' met wat vrienden van Nel en Joe en lokale bieren. Als klaper op de vuurpijl kregen we ipv shoarma een dikke hotdog van Nel in de welbekende (Google maar) Yesterdog bar. Met een romantische ritje door het centrum van GR, waar het liefdesverhaal van Nel & Joe zich afspeelt tot besluit zochten we ons aerobed op.

Een weekend in de States ging in ons geval gepaard met een uitstapje naar de Amerikaanse duinen aan Lake Michigan. In Muskegon vonden we een prachtig park langs het strand waar we zonder pardon mochten genieten van zonneschijn, frisse wind en groene, gele, oranje, bruine en rode bomen. Hoewel er nog veel blaadjes aan de bomen hingen was de wereld onder de bomen eveneens gehuld in herfstkleuren met de mooiste combinaties! Eekhoorn hier en spechten daar maakte de ervaring compleet. Als kers op de taart gingen we sjiek uiteten met uitzicht op een ondergaande zon in lake Michigan.

Nicht Nel had de belofte gedaan om ons het Amerikaanse shoppen te laten ontdekken. Daarvoor moesten we naar 28th street die zogezegd vol winkels zou zitten. Ellen en ik verkneuterde ons al op Kalverstraat achtige taferelen maar niets bleek minder waar. 28th street is een soort snelweg waaraan giga parkeerplaatsen liggen waarachter NOG grotere winkels schuil gaan. Wat je er kunt kopen? Je kunt beter vragen wat niet? Schoenen, kinderspul, make-up en stofzuigers om maar een greep uit de collectie te noemen. Met gevulde tassen gingen we aan op de Canadeese grens. Onderweg zoeken naar dode herten (en wasbeertjes en stinkdieren) langs de weg (daar kon je ze tenminste rustig bekijken =) ).

Waar mogelijk proberen we de kano's te pakken en er op uit te gaan. In de omgeving is er van alles te ontdekken. In Delaware zien we gigantische vissen die lijken op takken in het water en schrik ik zo erg van een spin op het water dat ik er 's nachts een nachtmerrie van heb! Dinsdag is het regenachtig en neemt Petra ons mee naar shoppingmalls, de dokter en de cosco. Cosco is een soort makro maar dan (op zijn Amerikaans) 10 keer zo groot. Met giga zakken chips, schampoo per 1,5 liter en 36pack twixen. We konden onze lol niet op en keken onze ogen uit in dit Ikea magazijn vol vreterij =) tante geeske was aan het einde van de dag niet te beroerd om nog een poging te wagen met de kano's en voor de 2e keer richting Fingle road te vertrekken om de andere kant van het riviertje te ontdekken. Dit deel komt uit op Lake Erie en is de zomer vrijwel opgedroogd op het einde. Maar nu konden we direct het meer opvaren aan het einde van het riviertje. Ik vond de golfjes er wat aan de grote kant uitzien maar Elleb vond dat we het erop moesten wagen. Nog niet één meter richting de branding en een flinke golf schoof rustig over de voorkant van de kano en zorgde voor een volledig natte broek. Al snel besloten we terug te gaan gezien het wat onrustige water. Tante gees zou voor gaan om aan te geven waar we naartoe moesten varen. Met een laatste tip (zorg ervoor dat je kano haaks op de golven blijft) gingen we ervoor. Van het een op het andere moment trof een flinke golf de kano van tante geeske die ondanks wat tegenstribbelen toch omging. Een beetje proestend en flink nat doemde ze op uit het water en Ellen en ik zeken zowat in ons broek van de lach maar toen moesten we zelf nog! Gelukkig ging dat goed, wisselde Ellen wat kleren met tante Gees en konden we er allemaal hartelijk om lachen. Stilletjes glijdend door het water kwamen we terug bij onze bestemming, knuffelende elkaar een tot ziens en bedankt voor al de leuke dingen en vertrokken in de schemering op zoek naar rondspringend wild.

Neef Wim en z'n vrouw Jenn waren toevallig ook in de buurt met en bedachten om met ons en de honden een dag van de natuur te genieten in Pinery park. Hier kampeert de familie ieder jaar dus leuk om ook eens een kijkje te nemen! Hoewel het er wat mistig uitzag op weg naar Pinary werd het aldaar steeds zonniger! We hebben zoveel geluk met het weer!! Na wat gewandeld te hebben in het bos komen we uit bij een leeg en uitgestrekt strand. Tijd om de wandelschoenen te laten voor wat ze zijn en het zand te laten kietelen aan de voetjes. Met een frisbee maken we de honden gek die als paarden over het ondiepe water galopperen en als dwazen eindeloos de frisbee achterna gaan en weer netjes terugbrengen. Uitgelaten en met licht gekleurde koppies schuiven we aan in een lokale pub. Waar we na een kleine snack ons klaarmaken voor de rit naar Guelph om daar John en Carissa te ontmoeten.

Voor het raam staat Anneke met haar mooie dosje donkere krullen. Met een Frans-Canadees hapje (vers gesneden patatten met jus en kaas) vullen we dr maagjes, kletsen over van alles en nog wat en gaan daarna lekker pitten. Het plan is om na een nachtje bij John en Carissa naar Toronto te vertrekken. De zon schijnt en het beloofd een mooie dag te worden. Met vrolijke hoofden gaan we op zoek naar deze hoofdstad van Ontario. Met de CN tower als herkenningspunt en wat slimme tips van Carissa vonden we in no-time ons hostel, checkte in en vertrokken met de fiets op toronto te ontdekken. Eerste stop was toronto island, met de ferry over en op zoek naar prachtig strand om onze Mr. Sub te nuttigen. Onderweg komen we mooie droomhuisjes tegen, met schattige tuintjes. Na de lunch reden we naar het distilery district, hier werd vroeger wiskey gebrouwen en is dus het oude gedeelte van de stad. Geen wolkenkrabbers, maar mooie oude industriële laagbouw met gezellige winkeltjes en terrasjes. Op de terugweg fietsten we langs wolkenkrabbers op King street terwijl de zon zachtjes richting de aarde zakt. Ineens bedenkt ellen dat dit HET moment is om de CN tower te beklimmen en van het uitzicht over de stad te genieten. We moeten ervoor opschieten en hebben geluk met de eerste lift die ons in een minuut zo'n 300 meter hoog brengt waardoor we nog net de zon op het land zien neerkomen en de stad zijn lichtjes laat ontsteken. Deze dag kan niet meer stuk dus besluiten we als neusje van de zalm bij een onbeperkte sushischuur te eten in China town. Op het rooftop van het hostel aanschouwen we de verlichte skyline, met een fles wijn en chippies. Met nog een dag te gaan loopt de vakantie op zijn einde en hebben we toch wel weer een prachtdag achter de rug.

De laatste dag was er een van lekker uitslapen en door de stad slenteren en terugvliegen. Na heerlijk te hebben geslapen deden we een ontbijtje op het dakterras in de zon om een plan te maken voor de dag. Een kijkje bij het Royal museum of ontario en het art museum of ontario. Slenterend door de wijken, leek het wel of je in statenkwartier rondliep. Prachtig! Eekhoorntje hier, mooie tuintjes daar eb volop bomen! Na een flinke tocht te voet kwamen we aan bij het hostel. Daar wachtte ons een minder leuke verassing. De autoruit was ingegooid en Ellens rugzak was spoorloos. Behoorlijk geschrokken en veel later dan verwacht kon ellen uiteindelijk de terugweg inzetten en zocht ik mijn weg naar t vliegveld. Hoe verder gaan we nog uitzoeken.

Al met al een geweldig leuke, familiaire en bijzondere vakantie met oogverblindende natuur, grandioze avonturen en perfect weer!!

Xx Nadine