Wolfgang

Een beetje krampachtig zit ik achter de PC en ik heb een fantastisch gaaf weekend gehad!

Bij Bevan thuis kwamen we (Bevan) erachter dat hij nog veel meer dan alleen de wilde bloemen wilde laten zien. Uiteindelijk hadden we bedacht van Citrusdaal (daar zijn heeeeel veeeel sinasappelbomen) naar de kromrivier te gaan, daar te hiken en overnachten en tot slot te ontspannen in Bath. And so we did.

Zaterdag ochtend om 7.00 uur de deur uit (Afrikaanse tijd ;)) Een rit van twee uur naar Citrusdaal. Lekker relax muziekje en heel veel babbels. In citrusdaal een muffin (en ananas.. tja dieetje he..;)) en snel boodschappen doen. Daarna richting de bergen. Het lijkt wel of we in een afrikaanse film zijn beland waar bandieten op de vlucht zijn voor de politie. Er is 1 weg. HEt heeft geregend dus alles is nat, overal stroomt water over de weg en de auto hobbeld op en neer door de vele gaten. We rijden een stuk langs de rivier, die is duidelijk over floated. De omgeving is onwijs gaaf. Wederom een blauwe lucht (we kiezen het natuurlijk wel uit ;)) en een heerlijk zonnetje. Na nog eens een uur komen we aan bij het begin van de route. HEt zweet breekt me al uit als ik alleen al naar de berg kijk die we gaan beklimmen, maar dapper als ik ben toch maar gewoon proberen op mn sportschoentjes.. ( dat is dus echt de laatste keer!) Er is een pad volgens Bevan wat is aangegeven met steentjes die bovenopelkaar gestapeld zijn. Op het bordje voor de route staat 'geen kortpaadies!' (no shortcuts!)Ik denk dat Pim dat niet begrepen heeft want we klouteren de hele tijd en om de tien minuten staan we te hijgen en even bij te komen. Hoe hoger hoe mooier de omgeving. Uiteindelijk (na een uur klimmen) komen we bij de grote kloof aan. Die wordt steeds kleiner hoe dieper je ering loopt. Zo smal dat je zijwaarts moet lopen, backpack af... Overal waar het kan maken we foto's. Er is 1 plek waar we een soort van waterval zien. Middenin de kloof (je moet erdoor lopen, maar omdat het water eerder al op de rotsen kletterd komen er alleen heel kleine druppeltjes naar benede en als je in het licht kijkt lijkt het net of het sneeuwt. Onwijs gaaf! Maar we moeten verder en nu begint de uitdaging pas echt want we moeten in een paar meter vele meters omhoogklimmen. (ben ik even blij dat ik twee mannen mee heb!) Ik wordt getrokken en geduwd (en zelf doe ik ook nog wat...) en uiteindelijk komen we op een punt waar we onder een rts door moeten klimmen met het hoofd eerst en met de billen naar benede. Daar moeten we een tijdje op onze rug verder kruipen en uiteindelijk omhoog getrokken en gewurmt worden. Ik raak bijna in paniek omdat ik vast kom te zitten... Onwijs spannend en een hoop adrealine. het lukt en ik ben onwijs trots op mezelf dat ik het gedaan heb! Het voelt super! Ook bevan en Pim gaat het gelukkig goed af hoewel Bevan er duidelijk meer moeite mee heeft (door de spelonk te komen) dan ik...

Na de grote klim komen we op een plek die ze de maan hadden moeten noemen. Zo ziet het eruit. Door water uitgeslepen kleine kuiltjes in de bergen en overal kleine plantjes. Het is ongelooflijk mooi en we kunnen over de hele canion kijken. SUPER UITZICHT! De weg terug is bijna nog uitdagender dan omhoog omdat de schoenen die ik draag weinig profiel hebben loop ik langzaam en glij een paar keer uit. We moeten ook veel springen en mezelf laten vallen wat ik nog steeds wel een beetje eng vind. Gelukkig staat er steeds iemand onder me om op te vangen! Terug in de auto naar ons overnachtings plekje ben ik helemaal blij dat ik dit heb gedaan. Dit kan in Nederland helemaal niet!

Met dat de avond valt wordt het onwijs koud in de bungalo waar we zitten (kachel is hier een gek woord) we hebben hout gekocht dus we stoken een vuurtje en het is harstikke gezellig met alle verhalen van Bevan die niet ophoud met vertellen over de apartheid, zijn leven voor zeep en zijn kinderen. Het is allemaal indrukwekkend wat hij verteld.

Na wat verhalen over de apartheid gaat het over een zwarte huisvrouw die Bevan en zijn vrouw een tijdje in huis hebben. Eens in de week wordt het bad gevult en mag iedereen na elkaar in bad. Meestal eerst de blanken en dan de zwarten. Maar na een tijdje is het de beurt van de huisvrouw om als eerste te gaan. ' Dat was een punt waar ik heb best moeilijk mee had, dat ik na die donkeere vrouw in bad moest. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, maar het was best een stap!'

Rond tienen gaan we vermoeid naar bed, ik heb het grootste bed uitgekozen maar ik kan niet slapen van de kou! ALs we de volgende ochtend wakker worden staat de vries op de auto. (Daar zit je dan in Zuid Afrika...??)
Na ontbijt en opruimen gaan we naar Bath. Bath is een plek waar natuurlijk warmwaterbronnen zijn. Het is een warmzwembad. Heerlijk! Wederom schijnt het zonnetje, dus naast een heerlijk warm wordt ik ook nog bruin in de afrikaanse winter ;)

Op de terugweg doe ik een dutje... dit was me wel weer even een weekend zeg!

Volgende keer gaat het echt over het kamp! Ik heb er zin in want de kinderen komen van ver weg... Dus ze hebben niet echt de attitude van stadsmensen! Ik ben benieuwd!
xxxx Nadine

ps. Niels ik haal een troffee voor je snelle reageren!