kopje onder in Singapore

Daar ben ik weer, we maken zoveel mee en er is zo makkelijk toegang tot internet dat ik er nog maar een berichtje aan waag.
Gister na aankomst en de eerste blog werden we toch wat hongerig en volgens onze gastheer konden we zeker weten nog een hapje scoren bij de FOOD COUNTER in Lavenderstr. Nou, dat was dus kopje onder in de cultuur van Maleisie. Het was ZO gaaf! Eigenlijk een soort plein met in het midden allemaal vaste picknick tafels met nummers en daar omheen een hele batterij aan de meest exotische soorten hapjes. Van kip tot schildpad, krokodil en ander 'seafood'. Uiteindelijk kozen we van alles uit een soort stoombar en hoewel we ECHT niet wisten wat we voor ons hadden werd alles netjes opgegeten. Het is zo apart dat de textuur van het voedsel gewoon helemaal niet overeenkomt met wat we kennen in NL. Nou, in ieder geval, iedereen was helemaal blij met deze culturele doping.
Daarna vliegensvlug ons bedje in en na een heerlijke nachtrust konden we ontbijten met brood (dat hebben ze dus ook hier ;) ) Daarna backpack weer ingepakt (nu paste mijn spullen er ineens niet meer allemaal in en was de rugzak 3x zo zwaar als gister)
Maargoed, tijdens het inpakken ging Pim op zoek naar het volgende hostel en vond dat online zodat we meteen konden verhuizen naar de volgende stek. Die gingen we lopend met bepakking opzoeken (dat zou toch moeten lukken, want het ziet er hier best overzichtelijk uit...) nou, niet dus. Na 10 minuten lopen (wat echt wel een half uur leek te zijn) vonden we uiteindelijk het eerste metrostation en worstelde aldaar met het krijgen van tickets. Maar, zoals we weten, oefening baart kunst en uiteindelijk regelden we vier tickets om naar het volgende station te komen.
De metro is zoals je die ziet in supersonische films (en ongetwijfeld in heel veel andere wereldsteden waar ik nog nooit ben geweest). Maar het ziet eruit als een lange gang met deuren die vanzelf opengaan als de metro is aangekomen, daarna (als iedereen binnenzit) klinkt er een Lingo achtig geluidje en vertrekken we naar het volgende station. We dachten het vandaar wel te kunnen vinden. We moesten naar Geylang lorong 27. Dan denken wij toch dat je op weg moet naar Geylang Lorong en daar naar nummer 27.. Hier niet, 27 in het nummer van de straat, maar tegen de tijd dat we daarachter waren hadden we al een taxi bestelt om ons naar het hostel te brengen omdat het ondertussen ook zachtjes begon te spetteren en de kilo's achterop wel een ton leken te wegen. MAar eindgoed algoed, we vonden ons hostel en vertrokken naar de stad.
We worden nu weggestuurd hier dus morgen weer meer.
tjuss!

Kirsten had de leiding richting Holland village wat ze had gezien in de LP, maar tegen de tijd dat we daar waren om een hapje te lunchen was het bijna 3 uur en waren de keukens dicht... siesta ofzo...
Maargoed, toen een beetje de buurt verkent, dikke villa's en chique tenten. Maar naar nogmeer lopen en zweten dachten we de bus maar te nemen richting Orchard road, soort unter der Linde van Singapore. Daar brak de regen echt door maar gelukkig zaten wij onder een luiffeltje even wat te eten. Maar de straat is best wel glad voor onze slippertjes dus we gingen een paar keer bijna om. Na wat geslenter, NOG meer de toerist uitgehangen en de hippo ' hop on and hop off ' bus geconvisceerd (?) Dat bleek alweer de laatste bus te zijn, dus ze konden ons alleen afzetten bij een of ander toeristisch gebied vlakbij een spannende skyline waar we een rondvaart hebben gedaan en chinees hebben gegeten. En natuurlijk eindeloos de skyline fotograferen.

Op de terugweg was het opnieuw een hele zoektocht naar waar die Geylang lorong 27 nou toch was, want ja.. ze hebben dus ook nog zijstraten die 27a genoemd worden... dus dat was echt zoeken geblazen. Volgens de LP em onze chauf van gister is de buurt waar we zitten het ' red-light-district ' van Singapore, maar je ziet er ook kerken, tempels en moskees. Het ziet er vrolijk uit met marktjes en vrolijke kleuren! Dus echt een mooie plek om te zijn! Maar nog even over gisteravond... ik stond alweer te flippen omdat het laat was en de andere hadden allemaal een drankje op (kan me voorstellen dat dat best wel aankomt met deze temperaturen) en nou, er was natuurlijk van alles te zien. Op een gegeven moment hoorde ik katten miauwen en er liep een man met een fiets die 's nachts de katten ging voeren. Ik meteen op hete kolen ivm rabies... Nougoed, we belanden uiteindelijk veilig op bed en zijn vanmorgen vroeg opgestaan en vertrekken dadelijk richting de grens naar Maleisie waar we in Johor Bahru een autotje gaan huren en drie dagen hebben om naar Kuantan te komen zo'n 300 km van Johor.

Jullie zijn weer op de hoogte van de komende plannen, wij ontbijten nog even verder! Toedeloe!